وای ، از این دل دیوانۀ شــــــــیدا ، دل من

کودک ناخلف و خســـــــــته و تنها ، دل من

گویی عاشــــــــق شده بر طرز نگاه صنمی

چه کنم با غـــم این عاشق و رسوا ، دل من

میروم تا به در میکـــــــــــــــــــده فریاد کنم

چه فــــــــــــغان دارد از آن دلبر زیبا ، دل من

دل من تاب و قــــــرارش دگر از کف رفتست

طاقـــــــتش طاق و دلش در بَرِ حّوا ، دل من

شب و روزش خورَد از خون جگر از تب اشک

وای ، از این دل دیوانۀ شــــــــــــیدا دل من